ಪಯಣ
ಸಂಜೆ ರಂಗೇರಿದಂತೆ
ಕೆನ್ನೆಯಲ್ಲೂ ಪ್ರತಿಫಲಿಸಿ
ನೆನಪುಗಳ ದಾರದಿ ಬಿಗಿದು
ಮಾಲೆಯಾಗಿ ಮುಡಿಸಿ
ಎಂದೋ ಹೇಳಿದ್ದ ಸವಿ ಮಾತುಗಳ
ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಯಾಗಿ ಜಲ್ಲೆನಿಸಿ
ಮೈಗೆ ತಾಕಿದ್ದ ಬಿಸಿ ಸ್ಪರ್ಶ
ಬಳೆಗಳಾಗಿ ಕಲಕಲಿಸಿ
ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಮುತ್ತುಗಳೆಲ್ಲಾ
ಕೊರಳ ಪದಕವಾಗಿಸಿ
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಸೇರಿದಾಗಿನ
ಮಿಂಚ ಬೆಳಕಾಗಿಸಿ
ಹೊರಟಿತು ನನ್ನ ಮನ
ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಪಯಣಿಸಿ..
idakke full whistle hodedu pratikriye! Tumba chennagide Anitha! :):)
ReplyDeleteಸೊಗಸಾಗಿದೆ ಕವನ.
ReplyDeletetumba tumba tumba chennagide...!!!:-)
ReplyDeleteshubha , sukha , santhasada payaNa :-) hpy n sfe jrny:-)shubha , sukha , santhasada payaNa :-) hpy n sfe jrny:-)
ReplyDeleteಚೆನ್ನಾಗಿದೆ... ಓದಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತಾಕತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಬರಹಗಳಿಗೆ ಇದೆ....
ReplyDeleteಒಂದು ಘಳಿಗೆಯ ಮಹತ್ವದ ಭಾವಗಳು ಹಾಗೆ ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಪಯಣಿಸಿದ ನಿಮ್ಮ ನೆನಪಿನ ದೋಣಿ ಗುರಿ ಖುಷಿಯಾಯಿತು.ಕೊರಳಿಗೆ ಪದಕವಾದ ಮುತ್ತುಗಳಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮೌಲ್ಯದ ವಜ್ರ,ಪಚ್ಚೆ- ಹವಳಗಳ ಅಲಂಕಾರ ವಿಜೃಂಭಿಸಲಿ. ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.
ReplyDeleteವಂದನೆಗಳು.. :)
ReplyDelete