Pages

Total Visitors

Wednesday, May 22, 2013

ಅರಿವಿನ ಮಿತಿ





"ಅಮ್ಮಾ.. ಅಮ್ಮಾ.. ಇವತ್ತೇನಾಯ್ತು ಗೊತ್ತಾ..?? ಓಡುತ್ತಾ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಬಂದ ಪುಟ್ಟಿ ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ ಹೇಳಿದಳು. 

"ಏನಾಯ್ತೇ  ಪುಟ್ಟಿ .." ಅಮ್ಮ ಶಬ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಾ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದ ಮಿಕ್ಸಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಳು. ಟಿ ವಿ  ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ ವಾಲ್ಯೂಮ್ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದ. ಜೋರಾಗಿ ಮಂತ್ರ ಹೇಳುತ್ತಾ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಜ್ಜ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಹೇಳತೊಡಗಿದ. ಅಡಿಕೆ ಹೋಳುಗಳನ್ನು ಗುದ್ದುತ್ತಿದ್ದ ಅಜ್ಜಿ ಕಲ್ಲನ್ನು ಸದ್ದಾಗದಂತೆ ಎತ್ತಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಳು.ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಹೆಂಗಸಿನ ಕಿವಿಗಳು ಗೋಡೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡವು.  

"ಅದೇನು ಗೊತ್ತಾ.. ನಾನು ಬರುವಾಗ..  ನೋಡು ..  ಓ ಅಲ್ಲಿ .. ಸರೀ  ನೋಡು..   ಕಾಣುತ್ತದಲ್ಲಾ.. ಹುಂ.. ಅಲ್ಲಿ  ಒಂದು ಚೆಂದದ ಹಕ್ಕಿ ಕೂತಿತ್ತು. ದೊಡ್ಡ ಕೊಕ್ಕು, ಹೊಳೆಯುವ ಬಣ್ಣ, ಆಹಾ.. ಅದರ ಕಣ್ಣು ಕೂಡಾ ಚಂದ ಇತ್ತು.. ನಾನು ಸದ್ದು ಮಾಡದೇ  ಹತ್ತಿರ ಬಂದರೂ ನನ್ನನ್ನು ಅದು ಹೇಗೋ ನೋಡಿ 'ಕಾವ್ ಕಾವ್' ಎಂದು ಹಾರಿಯೇ ಹೋಯಿತು.. ಛೇ.. ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ನೋಡಬಹುದಿತ್ತು.." ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅದ್ಭುತವೊಂದನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡಂತೆ ಮಿಂಚುತ್ತಿತ್ತು. ಪ್ರಕೃತಿಯ ಯಾವೊದೋ ಒಂದು ರಹಸ್ಯ ತನ್ನೆದುರು ಅನಾವರಣಗೊಂಡಂತೆ ಕನವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. 

ಅಮ್ಮ ಮಿಕ್ಸಿ ಸ್ವಿಚ್ ಆನ್ ಮಾಡಿದಳು. ಟಿ ವಿ ಯ ವಾಲ್ಯೂಮ್ ಮೊದಲಿನಂತೆ ಏರಿತು. ಅಜ್ಜನ ಮಂತ್ರ ಜೋರಾಗಿ ಕೇಳಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಅಜ್ಜಿ  ಅಡಿಕೆ ಗುದ್ದತೊಡಗಿದಳು.ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಹೆಂಗಸು ಮನದೊಳಗೆ 'ತಥ್.. ಕಾಗೆ ಅದು' ಎಂದು ಗೊಣಗಿಕೊಂಡಳು. 

Thursday, May 9, 2013

ಸಂತೆ


ಕನಸುಗಳಿದೆಯೇ ಇಲ್ಲಿ ಮಾರಲಿಕ್ಕೆ 
ಹುಡುಕಿದರೆ ಹೆಕ್ಕಲಿಕ್ಕೆ.. 
ಯಾರಾದರು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವರೆ
ಈ ಸಂತೆಯೊಳಗೆ.. 
ಬದುಕುಗಳ ಮಾಲೆ ಕಟ್ಟಿ 
ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿ .. ನೇತು ಹಾಕಿದ್ದಾರಿಲ್ಲಿ
ಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲವರಿಗಾಗಿ .ಕಾಯುತಿದೆ.. 
ಹಳೆಯದಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಮೆರಗು 
ನೀಡಿ ಕರೆಯುತಿದೆ..
ನುಗ್ಗಿ ಕೊಳ್ಳುವ ಜನ ಇರುವವರೆಗೆ.. 
ಒಂದಿಷ್ಟು ಪರಿಚಿತ ಮುಖಗಳಲ್ಲೂ 
ಅಪರಿಚಿತ ಭಾವ ......
ಗುರುತರಿಯದಿದ್ದರೂ ಕಿರುನಗೆಯ ಧಾರೆ .. 
ಸಣ್ಣ ಹೂವ ಮಾಲೆಯಾದರೂ ಸರಿ.. 
ಕೊಂಡು ಕೊಡುವವರಿದ್ದರೆ.. 
ಮೊಗದಲ್ಲಿ ನಗು ತುಳುಕಿ ಬೆಳಗೀತು... 
ಹೊರಳಿ ಮನೆಗೆ ನಡೆವ ವೇದನೆಯೋ .. 
ಮರಳಿ ಬರುವ ಕಿರು ಆಸೆಯ ತುಡಿತವೋ .. 
ಕಾಡೀತು ಯಾವತ್ತಿಗೂ..
ಸಂತೆಯೊಳಗಿನ ಏಕಾಂತದ 'ಮತ್ತು'... 
ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಹಂಚಲು ಸಂತಸವ ಹೊತ್ತು...
                              -- ಅನಿತಾ ನರೇಶ್ ಮಂಚಿ 








ಸಂತೆಯ ಸರಕ ನೋಡಿ 
ಬೆರಗಾಗಿ ನಿಂತೆಯಲ್ಲೆ !
ಕೊಂಡದ್ದು ಕಳೆದದ್ದು ಸರಿಹೋಯ್ತು 
ನೋಡಿಲ್ಲಿ!
ಬಗೆ ಬಗೆಯಾ ಓಲೆ ಬಣ್ಣಾದ ಮಾಲೆ
ರಂಗು ಮಾಸೀತು ಜೋಕೆ !
ಅಗ್ಗದ ಅರಿವೇ ಜಗ್ಗಿ ಎಳೆದಾಗ 
ಹರಿದೇ ಹೊಯ್ತಲ್ಲೇ ಚೆಲುವೆ !
ಈ ಚಿಲ್ಲರೆ ಸರಕು ತರವಲ್ಲ ನಿನಗೆ
ತಂದೇನು ರೇಶಿಮೆ ಮಕಮಲ್ಲ ಉಡುಗೆ
ಅಸಲಿ ಬಂಗಾರ ನೀನು 
ನಿನಗೇಕೆ ನಕಲಿ ಗೊಡವೆ !
ಜೋಡಿಸಿ ಇಟ್ಟಿರುವೆ ಸಿಹಿ ಮುತ್ತ ಮಾಲೆ
ತುಂಬಲೇನೇ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಗುಳಿ ... !!
                          -- ಅಶೋಕ ಭಾಗಮಂಡಲ